برای درک بهتر تکنیک استاپ موشن و تاریخچهاش، باید بدانیم که این روش یکی از شیوههای جذاب انیمیشنسازی است که در آن اشیاء به صورت فریم به فریم حرکت داده شده و با دوربین ضبط میشوند. این کار به بیننده احساسی میدهد که گویی اشیاء بهطور واقعی در حال حرکت هستند. برای ایجاد آثار استاپ موشن، معمولاً از عروسکهای مفصلی، خمیر یا لگو استفاده میشود. اما این تکنیک چه زمانی متولد شد؟ تاریخچه استاپ موشن به اواخر قرن نوزدهم بازمیگردد و در اوایل قرن بیستم بهکار گرفته شد، هرچند هنوز بهطور گستردهای مورد استفاده قرار نمیگرفت. یکی از نخستین نمونههای مشهور این تکنیک، خلق کینگ کونگ بود. با این حال، در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی، شرکت ILM از این تکنیک برای خلق جلوههای ویژه در فیلمهای معروفی مانند جنگ ستارگان و Raiders of the Lost Ark بهره برد.
در ادامه، استودیو آردمن انیمیشن شروع به تولید آثار کوتاه با استاپ موشن برای شبکه کانال ۴ کرد. اما عمده شهرت این تکنیک از دهه ۹۰ آغاز شد، بهویژه با انیمیشن کابوس قبل از کریسمس به کارگردانی هنری سیلیک و تهیهکنندگی تیم برتون. اگرچه این آثار بیشتر برای کودکان طراحی شده بودند، اما حرکات شخصیتها و محتواهای جدی بسیاری از آنها را برای سنین پایین مناسب نمیدانستند. با گذر زمان، سازندگان به سمت بزرگسالان متمایل شدند. انیمیشن Coraline و همچنین پروژه اخیر گیرمو دل تورو برای پینوکیو نمونههایی از این تغییر رویکرد هستند که تأکید بر مخاطب بزرگسال دارند
انیمیشن خانه
– کارگردان: اما دی سواف، مارک جیمز رولز، نیکی لیندروت فون باهر و پالوما بائسا
– نویسنده: اندا والش
– صداپیشگان: میا گاث، کلاودی بلکلی، متیو گود، و هلنا بونهام کارتر
– تاریخ اکران: ۱۴ ژانویه ۲۰۲۲
– امتیاز IMDB: ۶.۸ از ۱۰
داستان انیمیشن خانه در دورههای مختلف جریان دارد و به زندگی یک خانواده فقیر، یک توسعهدهنده مضطرب و یک صاحبخانه خسته در یک خانه مرموز میپردازد. این انیمیشن استاپ موشن و کمدی سیاه، برای بزرگسالان تولید شده و نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرده است. با وجود اینکه خانه کمتر شناخته شده، تماشای آن به عنوان اثری متفاوت پیشنهاد میشود.